Donderdag 4 juli 2013: terug naar huis

Foto: Josse ligt uitgeteld op bed

Uitgeteld

Al die activiteiten van de afgelopen dagen waren toch wel vermoeiend. Donderdagochtend zit het er allemaal op: de wedstrijd is voorbij en we hoeven niets meer. We mogen dus een beetje uitslapen, maar we willen ook nog wat van de stad zien voor we aan het eind van de middag weer naar het vliegveld gaan. Josse is bijna niet uit zijn bed te krijgen. Als dat eindelijk gelukt is, pakken we de koffers in en gaan we op stap. We checken uit bij het hotel, en we mogen de koffers tijdelijk achterlaten in een afgesloten kamer in het hotel. Er zijn deze dag geen activiteiten meer gepland, dus we hebben nog een halve dag over om op eigen gelegenheid de stad te verkennen. We hadden ook langer kunnen blijven, maar dan hadden we zelf extra overnachtingen bij het hotel moeten betalen.

Fotowedstrijd

Gisteren kwam Josse erachter dat hij de fotowedstrijd van dinsdag had gewonnen. Vandaag schijnt hij zijn prijs (een t-shirt van ICPC News) op te kunnen halen bij de "front office" in een van de hotels. Het is ons niet meteen duidelijk of het dan een front office van de ICPC moet zijn, of gewoon de receptie van het hotel. Ook de mensen die we spreken weten dat niet. We worden een paar keer ergens anders naartoe gestuurd, maar ook daar weet niemand iets van een t-shirt. De vrijwilligers van ICPC News zijn allemaal al naar huis, omdat het evenement erop zit. Na een lange speurtocht hebben we de prijs gevonden, en kunnen we verder met onze dag. Het is voor het eerst eens een keer lekker weer; we hadden geen betere dag kunnen kiezen om door de stad te lopen.

Foto: lopend naar de Hermitage

Hermitage

We lopen met zijn allen naar de Hermitage. Na de mislukte excursie van maandag willen we nu alsnog dit wereldberoemde museum in. Bij aankomst staat er een erg lange rij. We komen er vrij snel achter hoe dat komt: het museum is één dag per maand gratis, en dat is nou juist vandaag. Mathijs en Josse willen toch wel zo graag naar binnen dat ze bereid zijn even te wachten. Bas en Raymond vinden het museum het wachten niet waard en gaan liever nog even de stad in. We spreken een tijdstip af waarop we elkaar weer ontmoeten om te gaan lunchen. Als Mathijs en Josse eindelijk in het museum zijn, hebben ze nog maar een half uur tot het afgesproken tijdstip. Rennend gaan we van zaal naar zaal om de topstukken te bekijken, en al gauw zijn we weer onderweg naar de uitgang.

Lunch

Als we weer buiten zijn, is er nog geen spoor van Bas en Raymond, tot Josse's grote frustratie. Twee minuten later komen die ook aankachelen, en gaan we op zoek naar lunch. Josse krijgt Sint Petersburg nog bijna van de andere kant te zien als hij over een kapotte tegel loopt, maar het gaat net goed. We vinden een broodjeszaak genaamd САБВЗЙ, wat gewoon een Subway blijkt te zijn. Het is dan wel geen buffet, maar met de lange balie waar je van alles uit kunt kiezen lijkt het er wel een beetje op.

Foto: Saint Isaac Cathedral in de zon

Rondlopen

Na de lunch lopen we nog wat rond in het centrum, in de buurt van ons hotel. Josse probeert nog een souvenir te kopen door af te dingen, en we lopen nog even langs het standbeeld van Peter de Grote. Dit standbeeld werd in de achttiende eeuw gemaakt door de Franse beeldhouwer Falconet in opdracht van Catharina de Grote. Het standbeeld kijkt trots uit over de rivier Neva en is een van de meest herkenbare monumenten van Sint Petersburg. Josse maakt genoeg foto's van het standbeeld om een volledige 3D-reconstructie te kunnen maken, dus de rest gaat er maar even bij zitten. Daarna lopen we weer terug richting het hotel. We zien dat er een rand bovenop de Sain Isaac Cathedral is waarvandaan je ongetwijfeld een prachtig uitzicht over de stad hebt, maar we besluiten dat de rij te lang is. We willen natuurlijk niet onze vlucht missen.

Foto: wachten in de lobby

Naar het vliegveld

We lopen terug naar het hotel. In de lobby verzamelen we onze koffers, en gaan we nog even naar de wc. Dan is het tijd om naar een van de andere hotels te lopen, waarvandaan een busje van de ICPC heen en weer rijdt naar het vliegveld. Het busje heeft helaas geen bagageruimte, dus we moeten de bagage een beetje op stoelen en op de grond zetten tussen alle reizigers in. Het is even proppen, maar uiteindelijk past het allemaal wel ongeveer. We bedanken de paar organisatoren die we daar nog zien staan, en dan vertrekken we richting vliegveld. Er is veel verkeer, het is warm en het busje is slecht geventilleerd. Na een lange onaangename reis komen we aan op het vliegveld. Het is toch wel fijn om weer naar huis te gaan.

Foto: terug op Schiphol

Terugreis

Op het vliegveld moeten we weer aansluiten in lange rijen: eerst door de beveiliging, dan de ruimbagage afgeven, dan door de paspoortcontrole. We komen weer overal mensen van de ICPC tegen: enkele andere teams en een belangrijk jurylid. Het wachten is daardoor minder saai. Vanaf de gate rijdt een bus naar het vliegtuig, waar we niet eens een half uur op moeten wachten (zoals op de heenweg). De vlucht verloopt zonder problemen. We hebben weer een overstap op het moderne vliegveld in Talinn. Ditmaal hebben we maar 40 minuten om over te stappen. We moeten helemaal door de paspoortcontrole en onze handbagage moet opniew gecontroleerd worden. Bas wordt erg zenuwachtig als Raymond en Mathijs nog wat te eten gaan halen en Josse naar de wc gaat, maar eenmaal gearriveerd bij de gate blijkt dat we zelfs nog moeten wachten voor we het vliegtuig in mogen. We hebben de overstap dus gehaald, en enkele uren later staan we weer op Nederlandse bodem. We worden opgewacht door een klein comité van enkele ouders en Mathijs' vriendin, en we eten gezellig wat voordat onze wegen eindelijk weer scheiden en we van elkaar verlost zijn.

Epiloog: plannen voor 2014

De ICPC World Finals 2014 zullen plaatsvinden in Yekaterinburg, Rusland. Het team heeft inmiddels ook al plannen gemaakt voor volgend jaar. Ze gaan zich weer proberen te kwalificeren voor de World Finals in de hoop een betere prestatie neer te kunnen zetten. Josse mag niet meer meedoen en Raymond komt juist weer in Leiden studeren na zijn jaar in Parijs, dus met een kleine coachwissel kan het team weer verder. Het team zal op de NWERC 2013 bij de top 3 moeten komen om een kans te maken op een finaleplaats.