Maandag 1 juli 2013: ontvangst

Ontbijt

Maandagochtend merken we meteen het tijdsverschil: om 6:00 uur Nederlandse tijd zitten we alweer aan het ontbijt. Josse loopt nietsvermoedend naar de zaal die we bij aankomst in het hotel aangewezen kregen, om daar op zijn gemak een uitgebreid ontbijt naar binnen te werken. Bas, Mathijs en Raymond zijn ondertussen naar een andere ontbijtzaal gegaan. Even vragen ze zich af waar Josse nou toch blijft, maar al gauw heeft Raymond zijn zinnen gezet op de grote hoeveelheden bacon en worstjes die voorhanden zijn. Als het bijna tijd is om te vertrekken, komt Josse ook maar eens aanwaaien. Hij heeft al ontbeten in de andere zaal, dus we kunnen meteen weer weg.

Foto: Manège van binnen

IBM TechTrek

Na het ontbijt vertrekken we naar de Manège, een groot gebouw dat vroeger diende als manege voor de wachters te paard. Tegenwoordig wordt de ruimte gebruikt voor tentoonstellingen en evenementen. Buiten hangen grote banners van de ICPC, en op de eerste verdieping binnen staan honderden stoelen klaar voor de eerste activiteit: de IBM TechTrek. Hoofdsponsor IBM heeft een een mini-symposium met twee sprekers georganiseerd. Eerst vertelt Bjarne Stroustrup (de bedenker van de immens populaire programmeertaal C++) kort over zijn visie op de huidige ontwikkelingen in de informatica. Daarna is het de beurt aan Jeff Jonas van IBM, een begenadigd spreker die een leuk verhaal vertelt over zijn onderzoek naar Big Data. Vervolgens is een oud-deelnemer van de ICPC World Finals aan de beurt, die tegenwoordig bij IBM werkt. Hij laat een kort filmpje van IBM zien, A Boy And His Atom, dat gemaakt is door individuele atomen te verplaatsen. Tot slot komen de drie sprekers samen op het podium om te discussiëren over de huidige staat van de technologie. De discussie wordt geleid door Doug Heintzman, de Director of Strategy van IBM. Iemand beweert dat alle nieuwe technologie ons leven alleen maar beter maakt, maar Bjarne trekt die uitspraak in twijfel: het kost hem tegenwoordig bijna twee keer zo lang als vroeger om op zijn werk te komen. Hoezo vooruitgang?

Foto: Mathijs met zijn telelens

Openingsceremonie

Als de TechTrek eindelijk voorbij is (in de zaal vielen al her en der mensen in slaap), worden we met zijn allen naar de bussen geleid die ons naar de openingsceremonie brengen. Als we uit de bus komen, worden we eerst naar een uitgebreid lunchbuffet geleid, waar we in lange rijen weer allerlei bekenden tegenkomen. Zo hadden we de teams van Rostock en München al op de NWERC ontmoet, en de teams van ETH Zürich en ITMO Sint Petersburg tijdens een trainingsweek in Zürich. Als we weer uitgebreid bijgepraat zijn, mogen we door de stromende regen naar het naastgelegen theater lopen, waar de openingsceremonie plaats zal vinden. We komen binnen in een schitterend theater, waar een orkest speelt terwijl we binnenkomen. De openingsceremonie is een afwisseling van Russische cultuur en awards voor organisatoren. Aan het eind van de ceremonie heeft iedereen die bij de organisatie betrokken is wel een award uitgereikt aan iedere mede-organisator. Maar goed, zonder hen zou het evenement natuurlijk niet bestaan, zullen we maar denken.

Foto: jammen in de IBM Chillzone

IBM Chillzone

Na de openingsceremonie nemen we de bus terug naar de Manège, waar het avondeten inmiddels klaarstaat. Er is weer een heel buffet met een ruime keuze aan hoofdgerechten en toetjes. Nadat Raymond zich helemaal rond heeft gegeten aan de toetjes, begeven we ons naar boven. Daar is inmiddels de IBM Chillzone ingericht: een plaats waar deelnemers allerlei spelletjes kunnen spelen en kunnen jammen met enkele andere muzikale deelnemers en organisatoren. Als de jam voorbij is, worden hier ook nog films vertoond. Josse speelt enthousiast mee met de band, en Bas, Mathijs en Raymond hebben de tijd om even te chillen in de chillzone.

Foto: vrijwilligers aan het werk in hun backoffice

Hermitage

's Avonds is er de mogelijkheid om een privétour door de Hermitage te krijgen. Omdat Josse graag zo lang mogelijk door wil jammen in de Chillzone, hebben we besloten de laatste tour te nemen. Zoals afgesproken begeven we ons een kwartier van tevoren naar de voordeur, waar een bus ons op zou halen. We vinden alleen een verdwaalde vrijwilliger van de organisatie die ook van niets weet. Uiteindelijk blijkt er geen bus te bestaan, en krijgen we het advies maar te gaan lopen. Hard hollend gaan wij naar de Hermitage, om vervolgens bij de ingang te horen te krijgen dat we te laat zijn voor de excursie. Balen! Teleurgesteld gaan we naar de organisatie om verhaal te halen, als echte Hollanders. Gaandeweg komt de aap uit de mouw: de ICPC wordt georganiseerd door meerdere partijen die allemaal hun eigen deel organiseren en verder niet samenwerken. Onze excursie wordt georganiseerd door de sponsor IBM, die op dat moment niet bereikbaar is voor commentaar. We worden nog wel te woord gestaan door de vrijwilligers van de ITMO, in hun eigen backoffice. Het blijkt dat de Hermitage altijd gratis is voor studenten, als we de vrijwilligers mogen geloven. We kunnen dus gewoon een andere dag weer teruggaan naar de Hermitage. Weliswaar krijgen we dan geen privétour, maar dat is ook niet zo'n ramp.